تاثیر 1-(3-کلروفنیل) پیپیرازین آگونیست سروتونین و آپومرفین (اگونیست دوپامین) بر رفتار ترس رتهای مدل انزوای اجتماعی

انزوای اجتماعی در مراحل اولیه­ی زندگی می­تواند به برخی انواع اختلالات عصبی منجر شود. دوپامین از مهم­ترین انتقال دهنده­های عصبی است دوپامین یکی از مهم­ترین نوروترانسمیترهای مغزی می­باشد که نقش های بسیار مهمی در مسیر پاداشی مغز ایفا می­کند. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آگونیست سروتونین و اگونیست دوپامین برروی رفتار ترس در رت مدل انزوای اجتماعی می­باشد.40 سر موش صحرایی (پس از 23 روزه) انتخاب و برای 6 هفته در قفس­های جداگانه با بافرهای پلاستیکی سیاه قرار داده شد. هشت موش در یک گروه، گروه کنترل(اجتماعی) قرار گرفتند و بقیه در قفس های انفرادی قرار گرفتند: یک موش نر در هر قفس. در گروه 1 یا گروه کنترل (اجتماعی) آنها حامل سالین دریافت کردند. گروه 2 فقط در شرایط انزوای اجتماعی قرار گرفتند بدون تزریق هیچ دارویی. و گروه سوم 1-(3-کلروفنیل) پیپیرازین، آگونیست سروتونین دریافت کردند. گروه 4 با تحمل شرایط انزوای اجتماعی آپومرفین (آگونیست دوپامین) را دریافت نمودند.. گروه 5 تواماً آپومرفین (آگونیست دوپامین) و 1-(3-کلروفنیل)پیپیرازین (آگونیست سروتونین) را دریافت کردند. تایج نشان می­دهد که زمان ورود به بازوی باز در گروه دریافت کننده آپومرفین به طور قابل توجهی بالاتر از گروه کنترل(اجتماعی) است (001/0 p ≤ ) زمان ورود به بازوی باز در گروه دریافت کننده 1-(3-کلروفنیل) پیپیرازینبه طور قابل توجهی پایین­تر از گروه کنترل(اجتماعی) است. یافته­های این مطالعه در شرایط انزوای اجتماعی نشان می­دهد که آپومرفینکاهش قابل ملاحظه­ای در اضطراب دارد. 1-(3-کلروفنیل) پیپیرازینآگونیست  سروتونین  اثرات تحریک­کننده­ای شبیه به سروتونین دارد و موجب اضطراب می­شود.